Εισαγωγή
Φανταστείτε μια κατάσταση όπου πρέπει να αντιμετωπίσετε κάποιον που κρατά ένα μαχαίρι και έχει σκοπό να σας σκοτώσει.
Τι κάνεις όταν ο Θάνατος στέκεται οπλισμένος με ένα μαχαίρι, με μάτια φλεγόμενα από την πρόθεση να βάλει τέλος στη ζωή σου;
Οι επιλογές σας μπορεί ξαφνικά να φαίνονται απελπιστικά λίγες.
Εκεί είσαι, άοπλος και αντικρίζεις εκείνον τον άνθρωπο, περίπου 2 μέτρα από σένα, έτοιμος να σου ορμήσει και να σε τελειώσει. Ξαφνικά αυτό το κρύο διάστημα ανάμεσα σε εσάς και το όπλο αρχίζει να συρρικνώνεται.
Τι κάνεις;
Τι θα λέγατε για αυτό το σενάριο;
Μια συνηθισμένη ηλιόλουστη μέρα βρίσκεστε σε μια παιδική χαρά με το παιδί σας και ξαφνικά, ένας μαινόμενος άντρας μπαίνει σε αυτό και με βίαιη αχαλίνωτη φρενίτιδα τρέχει τριγύρω κραδαίνοντας μια λεπίδα, στοχεύοντας στο αθώο γέλιο των παιδιών, μαχαιρώνοντάς τα, μεταμορφώνοντας την παιδική χαρά σε μια εφιαλτική σκηνή.
Τι κάνεις;
Είναι σχεδόν βέβαιο ότι η άμεση απάντησή σας μπορεί να είναι:
«Θα έκανα ό,τι χρειαστεί για να σταματήσω την επίθεση, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει ότι θα σκοτώσω τον δράστη.»
Όμως, η πραγματικότητα;
Ας το παραδεχτούμε. Δεν θα κάνετε ποτέ τίποτα από αυτά. Και μάλιστα, οι περισσότεροι θα παράπαιαν.
Οι έμπειροι των πολεμικών τεχνών και των μαχητικών αθλημάτων μπορεί να χλευάζουν περιφρονητικά μια τέτοια δήλωση και τη σκέψη της αδράνειας σε ένα τέτοιο σενάριο. Ωστόσο, παρουσιάστε το ίδιο σενάριο σε έναν έμπειρο επιζώντα της βίας στο δρόμο και θα λάβετε μια ενιαία, ομόφωνη απάντηση:
«Όχι κάτι ανόητο».
Ή αν είναι ευγενικοί:
«Αποφύγετε τον απερίσκεπτο ηρωισμό».
Πολλοί μπορεί να ισχυριστούν ότι θα έσπευδαν να επιτεθούν στον ένοπλο επιτιθέμενο και, παρόλο που το συναίσθημα είναι σωστό, να πούμε την αλήθεια, τα στατιστικά στοιχεία διαφωνούν και αυτά τα γεγονότα πιθανότατα θα τους αποδείξουν ότι κάνουν λάθος. Ο ψευτοηρωισμός συχνά μαραίνεται όταν αντιμετωπίζει πραγματικό κίνδυνο.
Άλλοι πιο συνετοί άνθρωποι θα έψαχναν για εναλλακτικές στρατηγικές για να αντιμετωπίσουν το ζήτημα, όπως να αρπάξουν παραμάσχαλα ένα ζευγάρι παιδιών και να τα φυγαδεύσουν προς ασφάλεια. Ενόψει μιας απειλής σε μια παιδική χαρά, μια τέτοια απόκριση ΠΡΕΠΕΙ να είναι ενστικτώδης για κάθε κηδεμόνα που είναι παρόν, αλλά συχνά ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ. Αυτή ΔΕΝ θα έπρεπε να είναι μια δύσκολη απόφαση και δεν θα έπρεπε να υπάρχει σύγχυση ή δισταγμός.
Αλλά γιατί το AYTOAMYNA.COM υποστηρίζει ότι αυτό δεν θα συμβεί σε εκείνη τη φανταστική παιδική χαρά;
Αυτό το άρθρο έχει σκοπό να ρίξει λίγο φως σε αυτό το θέμα από την πλευρά του AYTOAMYNA.COM και να σας σώσει από το να κάνετε κάτι ανόητο.
Η εύκολη απάντηση της φυγής
Η φυγή από τη σκηνή όσο το δυνατόν γρηγορότερα και μακρύτερα φαίνεται λογική πορεία δράσης όταν είσαι μόνος και μπορείς να το κάνεις.
Τι γίνεται όμως αν είναι μια επιλογή που δεν θέλετε να κάνετε ή δεν είναι δυνατή;
Οι στατιστικές αποκαλύπτουν ένα εκπληκτικό γεγονός:
Οι περισσότεροι άνθρωποι που έχουν εκπαιδευτεί σε πολεμικές τέχνες και μαχητικά αθλήματα επιλέγουν να ΜΗΝ τραπούν σε φυγή. Στέκονται στη θέση τους. Μπορεί να είναι θέμα τιμής, υπερηφάνειας, εγωισμού ή η ενστικτώδης επιλογή που εδραιώνεται μέσα από επαναλαμβανόμενες ασκήσεις. Πρόκειται για την προεπιλεγμένη απόκρισή τους, το ένστικτο του μαχητή που καλλιεργείται μέσω της αυστηρής εκπαίδευσης. Έχουν εκπαιδευτεί να στέκονται και να πολεμούν. Είναι μια εξαιρετική αντίδραση σε έναν άοπλο αγώνα στο ρινγκ, ίσως ακόμη και σε μια σύγκρουση ένας εναντίον ενός στο δρόμο, αλλά δεν συνιστάται εναντίον ενός επιτιθέμενου με μαχαίρι.
Το AYTOAMYNA.COM υποστηρίζει ότι το «εκπαιδευμένο» άτομο μπορεί να σταθεί στη θέση του για διάφορους λόγους, ανεξάρτητα από τη σοφία ή την έλλειψη αυτής σε μια τέτοια απόφαση.
Πάντα θα πέφτεις πίσω στο επίπεδο της προπόνησής σου
Δεν υπάρχει αμφιβολία για αυτόν τον υπότιτλο όταν βρίσκεστε υπό φυσικο-ψυχολογική πίεση. Έχει αποδειχθεί εκατοντάδες εκατομμύρια φορές κατά τη διάρκεια των χιλιετιών. Αν είσαι ο πιο εκπαιδευμένος, πιο σκληραγωγημένος και πιο «κακός» μαχητής στον πλανήτη, θα αντιδράσεις ακριβώς όπως εκπαιδεύτηκες. Αν δεν είσαι, θα καταλήξεις ανάπηρος ή νεκρός. Λίγες τυχερές ψυχές μπορεί ενστικτωδώς να κάνουν το σωστό. Είναι σπάνιες εξαιρέσεις.
«Μάχεστε όπως προπονείστε.»
– Στρατηγός Τζορτζ Πάττον –
Κάθε γονέας στον πλανήτη θα δηλώσει κατηγορηματικά ότι θα εξοντώσει κάθε απειλή στο παιδί του, ακόμη και να σκοτώσει έναν επιτιθέμενο που το απειλεί. Η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Τα παιδιά συνεχίζουν να πέφτουν θύματα βίας, μερικές φορές από τους συγγενείς τους και, η παρέμβαση είναι σπάνια – μια σκληρή, πικρή αλήθεια. Επιπλέον, η συχνότητα με την οποία οι γονείς αντεπιτίθενται όταν το παιδί τους δέχεται επίθεση είναι στατιστικά πολύ χαμηλή παρά το τι λένε ότι θα έκαναν.
Πάρτε τώρα την κατάσταση όπου κάποιος μαχαιρώνει το παιδί σας, όπως στη Γαλλία στις 9 Ιουνίου. Θα νομίζατε ότι αυτοί οι γονείς θα είχαν αντιδράσει με ακραία βία, συμπεριλαμβανομένου του άνδρα που έσπευσε να αποσπάσει την προσοχή του επιτιθέμενου με την τσάντα του, αλλά δεν τον εμπόδισε. Αυτό είναι το σωστό ένστικτο όταν πρόκειται για την υπεράσπιση ενός αθώου παιδιού. Όλοι οι παρευρισκόμενοι έπρεπε να είχαν επιτεθεί αμέσως σε εκείνον τον «μαχαιροφόρο», να τον χτυπήσουν και να του πετάξουν ό,τι τους ερχόταν στο χέρι. Αντίθετα, ούρλιαξαν, προσπάθησαν να σταθούν ανάμεσα στο παιδί τους και τον μαχαιροβγάλτη, κάλυψαν τα παιδιά τους με το σώμα τους, πάγωσαν από τον πανικό, τα πόδια τους έγιναν λαστιχένια και δεν έκαναν ΤΙΠΟΤΑ περισσότερο. Καμία αποφασιστική ενέργεια, καμία επιθετική αντεπίθεση, καμία αρπαγή του παιδιού τους και τρέξιμο και, τίποτα που διαφορετικά θα απέτρεπε την επίθεση στα άλλα παιδιά. Ωστόσο, εδώ έχουμε γονείς σε όλο τον κόσμο που επιμένουν ότι θα να σκότωναν όποιον προσπαθεί να βλάψει τα παιδιά τους.
Τι έγινε με αυτή την αποφασιστικότητα;
Πού ήταν τα ηρωικά αντίποινα που υποσχέθηκαν;
Πιστεύουμε ότι η απάντηση βρίσκεται στην ΕΛΛΕΙΨΗ ΣΩΣΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΤΟΥΣ.
Η εκπαίδευση στην αυτοάμυνα σε αναγκάζει να αντιμετωπίσεις την αδυναμία σου
Κανείς δεν θα παραδεχτεί ότι είναι αδύναμος όταν πρόκειται να υπερασπιστεί τα παιδιά του. Όλοι θα γίνουν ένα προστατευτικό μαινόμενο λιοντάρι έτοιμο να σκίσει και να σκοτώσει τον επιτιθέμενο απειλώντας τα μικρά τους όταν έρθει η ώρα.
Αλλά όταν φτάσει ο κίνδυνος, θα κρατήσουν το έδαφος ή θα τραπούν σε φυγή;
Είναι και ικανοί και πρόθυμοι να το κάνουν;
Η απάντηση είναι: πιθανότατα, ΟΧΙ! Δυστυχώς, οι περισσότεροι άνθρωποι είναι πιθανό να λυγίσουν υπό πίεση.
Οι άνθρωποι θα κάνουν ΑΚΡΙΒΩΣ ό,τι έχουν εκπαιδευτεί να κάνουν, και αν δεν έχουν εκπαιδευτεί, θα αντιδράσουν με τον ίδιο τρόπο που έκαναν αυτές οι μητέρες στην παιδική χαρά. Είναι μια σκληρή αλήθεια να καταπιεί κανείς γιατί όσοι φαντάζονται τους εαυτούς τους ως γενναίους προστάτες στο μυαλό και την καρδιά τους είναι βέβαιοι ότι θα αντιδρούσαν σαν μια λέαινα που πολεμά μια επίθεση στα μικρά της.
Γιατί, λοιπόν, αυτές οι μητέρες δεν έκαναν τίποτα;
Γιατί αυτός ο μοναχικός, με κάθε καλή πρόθεση, εξυπηρετικός άντρας δεν συνέτριψε αυτόν τον μαχαιροφόρο επιτιθέμενο;
Η απάντηση και πάλι είναι ΕΛΛΕΙΨΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ.
Εάν έχετε εκπαιδευτεί να μάχεστε, μπορεί ίσως να το κάνετε αυτό, αλλά υπάρχουν ακόμα πολλά ζητήματα που πρέπει να αντιμετωπίσετε και να συμβιβαστείτε. Οι άνθρωποι κάνουν παράξενα πράγματα όταν βρίσκονται υπό πίεση και πάντα επιστρέφουν σε αυτό που ξέρουν καλά και, σε αυτήν την περίπτωση, αυτές οι γυναίκες ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΑΝ ΤΙΠΟΤΑ, ούτε και ο γενναίος άνδρας που έτρεξε να βοηθήσει.
Είναι αυτές οι αδυναμίες που οι άνθρωποι αναγκάζονται να αντιμετωπίσουν στα σοβαρά μαθήματα αυτοάμυνας, όχι πώς να χτυπάνε με μπουνιές και κλωτσιές. Χιλιάδες τεχνικές μπορούν να διδαχθούν, αλλά είναι άχρηστες εάν δεν έχετε εκπαιδευτεί να ανταποκρίνεστε έχοντας κατά νου την ΑΣΦΑΛΕΙΑ. Και παρόλο που όλοι θα σου πουν «απλά τρέξε», νομίζοντας ότι αυτό θα κάνεις αυτόματα, αν δεν έχεις ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΕΙ ΝΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙΣ τι είναι αυτό που βλέπεις και να ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΘΕΙΣ τρέχοντας σε κάποια συγκεκριμένη κατάσταση, ΔΕΝ ΘΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ. Η σωστή εκπαίδευση αυτοάμυνας και αυτοπροστασίας θα σας προετοιμάσει να αναλάβετε αποτελεσματική δράση.
Εδώ είναι που οι άνθρωποι που αγνοούν τη γνήσια εκπαίδευση αυτοάμυνας πιστεύουν άστοχα ότι είναι «ειδικοί». «Είναι διαφορετικοί», και εμείς «δεν τους γνωρίζουμε προσωπικά», ούτε «καταλαβαίνουμε τη νοοτροπία τους», ή «δεν ξέρουμε για τι είναι ικανοί» κ.ο.κ. Εμείς στο AYTOAMYNA.COM εγγυόμαστε αν ρωτούσαμε οποιονδήποτε γονέα στον πλανήτη τι θα έκανε σε αυτή τη φρικτή περίπτωση, θα απαντούσε ΑΚΡΙΒΩΣ όπως εσείς.
«Θα τον σκότωνα!!»
Είστε σε θέση να το κάνετε, ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ;
Τι σας κάνει να πιστεύετε ότι μπορείτε αν δεν έχετε εκπαιδευτεί ώστε να έχετε απευαισθητοποιηθεί στην πραγματικότητα της βίας αντιμετωπίζοντας τραυματισμό, αναπηρία ή θάνατο;
Δεν υπάρχει αμφιβολία σε οποιονδήποτε έμπειρο στη βία του δρόμου νου ότι μάλλον ΔΕΝ θα ήσασταν ΙΚΑΝΟΙ ή ΠΡΟΘΥΜΟΙ να το κάνετε.
Τι κάνουν οι εκπαιδευμένοι στις πολεμικές τέχνες και τα μαχητικά αθλήματα;
Οι άνθρωποι που εκπαιδεύονται στις πολεμικές τέχνες και τα μαχητικά αθλήματα εκπαιδεύονται να αντιμετωπίζουν τους αντιπάλους τους και να μάχονται. Κανένας τους δεν εκπαιδεύεται με τον ίδιο τρόπο όπως εκείνοι που εκπαιδεύονται στην αυτοάμυνα και, κανένας δεν ασκεί τακτικά τη λήψη αποφάσεων και τις δεξιότητες που είναι απαραίτητες για να αντιμετωπίσει έναν ένοπλο επιτιθέμενο. Τα λίγα μαθήματα δεν μετράνε, ούτε μπορούν να φάνε ένα γερό «ξύλο» και να δώσουν ένα, τουλάχιστον, όχι όσοι δεν συμμετέχουν ενεργά σε αγώνες πλήρους επαφής.
Το κενό έγκειται στο πώς αντιλαμβάνονται οι περισσότεροι την αυτοάμυνα. Πολλοί την βλέπουν μέσα από το πρίσμα των πολεμικών τεχνών ή των μαχητικών αθλημάτων, που εστιάζουν στη μάχη και στην ανταγωνιστική «ελαστικότητα».
Μην παρερμηνεύετε αυτά τα σχόλια. Τα άτομα που εξασκούν σοβαρές πολεμικές τέχνες και μαχητικά αθλήματα πλήρους επαφής είναι τρομεροί μαχητές σε έναν ρυθμισμένο αγώνα και πιθανότατα θα «λιώσουν» τον μέσο άνθρωπο σε έναν καυγά ένας προς έναν. Το να μαθαίνεις να παλεύεις και να ανταλλάσσεις χτυπήματα, ρίψεις, όρθια πάλη και πάλη στο έδαφος είναι εξαιρετικό για αγώνες. Ωστόσο, δεν είναι ιδανικό για καταστάσεις αυτοάμυνας. Η αυτοάμυνα και οι απειλές στην πραγματική ζωή είναι ένα διαφορετικό περιβάλλον και, κατά κανόνα, δεν υπάρχουν κανόνες για την προστασία των συμμετεχόντων!
Τα Μαχητικά αθλήματα έχουν κανόνες και κανονισμούς, και η παραβίασή τους θα σας οδηγήσει σε αποκλεισμό, αλλά σε θέματα αυτοάμυνας, απαντάτε στο νόμο και οι κυρώσεις του νόμου είναι απείρως πιο οδυνηρές.
Το AYTOAMYNA.COM τονίζει ότι εκτός από τα νομικά θέματα που θα ακολουθήσουν οποιαδήποτε συμπλοκή στο δρόμο, η εκπαίδευση αυτοάμυνας προσφέρει ΠΟΛΛΕΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ για τις διάφορες καταστάσεις. Αυτές οι επιλογές θα σας προσφέρουν την ευελιξία να προσαρμοστείτε στην απρόβλεπτη φύση της βίας στον πραγματικό κόσμο που χρειάζεστε υπό πίεση και, το πιο σημαντικό, να δώσετε προτεραιότητα στην ασφάλειά σας και των γύρω σας. Οι αγώνες και ο ανταγωνισμός δεν σας εκπαιδεύει ούτε για αυτοάμυνα ούτε σας δίνει περισσότερες από ΔΥΟ ΕΠΙΛΟΓΕΣ, να πολεμήσετε ή να παραιτηθείτε.
Θα κάνεις αυτό που ξέρεις
Μέχρι στιγμής, όποιος το διάβαζει αυτό το κείμενο θα έπρεπε να έχει καταλήξει στο συμπέρασμα ότι οι άνθρωποι θα κάνουν αυτό που ξέρουν καλλίτερα. Όταν δεχτεί επίθεση, ένα άτομο ΧΩΡΙΣ εκπαίδευση πιθανότατα ΔΕΝ θα ξέρει τι να κάνει, ένας εκπαιδευμένος στις πολεμικές τέχνες ή στα μαχητικά αθλήματα θα προσπαθήσει να χρησιμοποιήσει ό,τι γνωρίζει και, ένα άτομο που έχει εκπαιδευτεί ορθά στην αυτοάμυνα θα κάνει αυτό που είχε εκπαιδευτεί.
Το μοτίβο είναι το ίδιο, θα κάνεις αυτό που ξέρεις καλλίτερα.
Ο λόγος που εμείς στο AYTOAMYNA.COM επιμένουμε ότι ένα καλά εκπαιδευμένο στην αυτοάμυνα άτομο θα τα πάει καλύτερα είναι απλός. Η εκπαίδευση είναι εξαιρετικά εξειδικευμένη στην απαραίτητη διαδικασία σκέψης και ενέργειες που θα τους βοηθήσουν να επιβιώσουν από ένα τόσο κρίσιμο περιστατικό. Πράγματα όπως η αναζήτηση για την έξοδο πρώτα, η αναζήτηση στα χέρια του επιτιθέμενου για όπλα, η αναζήτηση άλλων επιτιθέμενων, η αναζήτηση ενός αυτοσχέδιου όπλου, η αξιολόγηση του κινδύνου κ.λπ. Αυτές οι σωματικές ενέργειες, σε συνδυασμό με την πνευματική, ψυχολογική και επικοινωνιακή εκπαίδευση που λαμβάνουν, είναι πολύ διαφορετικές από τα άλλα δύο παραδείγματα. Οι άνθρωποι σε μια αυθεντική σχολή αυτοάμυνας εξασκούν όλα αυτά και πολλά άλλα ΣΥΝΕΧΕΙΑ! Εκπαιδεύονται να τα κάνουν μέχρι να γίνει δεύτερη φύση και ασυνείδητα. Ωστόσο, οι άνθρωποι που δεν κάνουν τίποτα από αυτά τα πράγματα ΕΙΝΑΙ ΒΕΒΑΙΟΙ ότι ενστικτωδώς και αυτόματα απλώς ΘΑ έτρεχαν, ΘΑ αναζητούσαν άλλες απειλές, ΘΑ αρπάξουν ένα όπλο, ΘΑ αποκλιμακώσουν και ΘΑ σταθούν φυσικά στο ύψος των περιστάσεων διανοητικά και ψυχολογικά.
Πώς θα το κάνουν αν δεν το έχουν κάνει συνεχώς και υπό φυσικοψυχολογική πίεση;
Όλα αυτά είναι κατά την γνώμη και εμπειρία μας «ΘΑ» JUTSU.
Όπως έχουμε ξαναπεί, δεν θα κάνετε ΤΙΠΟΤΑ από αυτά υπό πίεση γιατί δεν τα έχετε εξασκήσει ποτέ, και ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΓΕΓΟΝΟΣ!
Ωστόσο, οι άνθρωποι που δεν έχουν κάνει ποτέ αυτά τα πράγματα θα κοιτάξουν μια κατάσταση και θα καταλήξουν μαγικά στο συμπέρασμα ότι θα κάνουν ακριβώς αυτό που δεν έχουν κάνει ποτέ!
Πόσο παράλογο είναι αυτό;
Τι είδους μαγικός συλλογισμός είναι αυτός;
Δεν θα σταθείτε στο ύψος των περιστάσεων, θα πέσετε σε ό,τι γνωρίζετε, και αν αυτό που γνωρίζετε είναι ευσεβές πόθος, τότε αυτό θα σας μείνει. Αλλά πιθανότατα θα επιβιώσετε εάν εξασκηθείτε επιμελώς να συλλέγετε βαθιά γνώση για βίαιους ανθρώπους και το κάνετε όσο πιο κοντά στην πραγματική βία γίνεται.
Συμπέρασμα στη δήλωση «Μάχεσαι όπως προπονείσαι»
Εν κατακλείδι, η εκπαίδευση αυτοάμυνας σας εξοπλίζει με πολλές επιλογές, οπλίζοντας σας με την απαραίτητη ευελιξία για να προσαρμοστείτε στην απρόβλεπτη φύση της βίας στον πραγματικό κόσμο. Από αυτό το πλεονέκτημα, η αντίληψη ότι όλοι είναι επαρκώς «εξοπλισμένοι» για να ανταποκριθούν αποτελεσματικά σε μια βίαιη απειλή χωρίς την κατάλληλη εκπαίδευση είναι λανθασμένη. Εάν δεν έχετε εκπαίδευση για να σας προετοιμάσει για τις σκληρές πραγματικότητες της βίας, το πιθανότερο είναι ότι δεν θα ανταποκριθείτε όπως νομίζετε. Θυμηθείτε, η καλύτερη άμυνα ενάντια σε μια βίαιη απειλή είναι να έχετε ένα Σχέδιο Δράσης, Ρεαλιστική Εκπαίδευση, να οπλιστείτε με σωματικές δεξιότητες και έγκυρες γνώσεις, να βελτιώσετε το ένστικτό σας και να είστε προετοιμασμένοι. Μπροστά στον κίνδυνο, η προετοιμασία μέσω ρεαλιστικά βίαιης εκπαίδευσης μπορεί να σημαίνει τη διαφορά μεταξύ ζωής και θανάτου.