Τί είναι ασφάλεια για σένα και τί για εμένα;
Η ΑΣΦΑΛΕΙΑ αποτελεί τον ΑΡΧΙΚΟ και ΤΕΛΙΚΟ ΣΤΟΧΟ. Όταν υπάρχει απώλεια ή διατάραξη επικοινωνίας, μπαίνουμε σε κατάσταση κινδύνου. Πρόκειται για μία σειρά επιπέδων αντιπαράθεσης που ΚΑΤΑΡΡΕΕΙ, δίνοντας ορμή στην ΚΛΙΜΑΚΩΣΗ μέχρι το τελικό αποτέλεσμα της ασφάλειας ή της βίας. Διαμορφώνεται σε διάφορα επίπεδα με το μικρότερο σε διάρκεια να είναι αυτό της άσκησης βίας. Αυτή η σειρά έχει να κάνει κυρίως με τον ΤΡΟΠΟ ΣΚΕΨΗΣ μας και το πως χειριζόμαστε την πρόκληση που παρουσιάζει η εγγύτητα μιας απειλής ή κινδύνου.
Ο γενικός πληθυσμός μας ζει σε μια σχετικά ασφαλή χώρα, αν και αυτό έχει ήδη δείξει έντονα σημάδια αλλαγής, σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία. Από το έτος 2000 και πέρα, τα μεγάλα αστικά κέντρα της Ελλάδας παρουσιάζουν έξαρση σε βίαια περιστατικά. Είναι θέμα κοινής λογικής να προετοιμαστεί ο πληθυσμός της χώρας για μία κατάσταση που, κατά τα φαινόμενα, δεν δείχνει σημάδια βελτίωσης. Είναι χρήσιμο να εκπαιδευτεί κανείς στο να ασκεί έστω μια στοιχειώδη συμπεριφορά και συνήθειες που παρέχουν ένα μέτρο ασφάλειας. Συνήθειες που συμπεριλαμβάνουν από το να διασχίζει τον δρόμο κανονικά στα φανάρια κοιτώντας και από τις δύο πλευρές μέχρι να κλειδώνει το αυτοκίνητό του, την επιχείρησή του και το σπίτι του.
Μέρος αυτής της διαδικασίας και συνηθειών είναι, επίσης, να μάθει τι χρειάζεται για να μην «μπλέξει» σε καταστάσεις ανούσιας αντιπαράθεσης και επικίνδυνης σύγκρουσης.
Εδώ γεννιέται και η σκέψη σε κάποιους:
«Μα γιατί να ασχοληθώ εφόσον τα βγάζω πέρα περίφημα μέχρι στιγμής;»
Για να το θέσουμε ωμά, πρόκειται καθαρά για ΤΥΧΗ και ΣΥΓΚΥΡΙΕΣ που δεν έχει γίνει κάποιος θύμα! Είναι απλά θέμα στατιστικής. Εκεί θέλεις να βασίσεις την ζωή σου; Τί είναι Ασφάλεια για σένα, άραγε και πόσο σημαντική είναι;
Αν κρίνουμε από την επαφή που έχουμε με ανθρώπους σε καθημερινή βάση στη διάρκεια της ζωής μας, δεν χρειάζεται πολύ μέχρι να εντοπίσουμε τις στιγμές που μπορεί να είχαμε βρεθεί ή βρεθήκαμε σε επικίνδυνες καταστάσεις. Η σχέση των ανθρώπων με την βία είναι καθημερινή και πάντα παρούσα. Την βλέπουμε και την ακούμε στα μέσα μαζικής ενημέρωσης και αν είμαστε άτυχοι, την βιώνουμε από κοντά εμείς οι ίδιοι.
Σε ψυχοσωματικό επίπεδο, όταν βλέπουμε βία να ασκείται ΣΕ ΑΛΛΟΥΣ ή ΑΠΟ ΑΛΛΟΥΣ ή ΜΕΤΑΞΥ ΑΛΛΩΝ στον δρόμο ή σε αγώνες σκληρής επαφής, «χωνεύεται» εύκολα, αρκεί να μην είμαστε ΕΜΕΙΣ αυτοί που την βιώνουμε.
Βασικά, υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους οι άνθρωποι ΔΕΝ έχουν υποστεί επίθεση. Ο κοινότερος είναι θέμα ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΗΣ. Συγκριτικά, υπάρχουν λίγοι βίαιοι άνθρωποι στο ευρύτερο πληθυσμό που μπορούν εύκολα να ασκήσουν βία χωρίς πολύ σκέψη (ανάμεικτα γύρω στο 15%-20%). Το μεγαλύτερο μέρος αυτών έχει μάθει να ελέγχει τις βίαιες τάσεις του. Ο αριθμός τους αυξομειώνεται αξιοσημείωτα όταν εξετάσει κανείς τις κοινωνικοοικονομικές συνθήκες, τον τρόπο ζωής τους (το που μένουν ή εργάζονται) και τις παρέες τους.
Ο γενικός κανόνας είναι:
Αν δεν συμμετέχετε ενεργά σε τέτοιου είδους/τρόπο ζωής ή κάνετε παρέα τακτικά με βίαιους ανθρώπους, μειώνετε σημαντικά τις πιθανότητές σας να δεχθείτε επίθεση.
Εντούτοις, εδώ παραμονεύει και η κοινότερη παρανόηση σχετικά με την προσωπική ασφάλεια. Πρόκειται για άγριο ξύπνημα για όσους ΝΟΜΙΖΟΥΝ ή ακόμη ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ότι μπορούν να χειριστούν μια ακραία και αχαλίνωτη κατάσταση βίας χωρίς σοβαρή προετοιμασία.
Μπορεί να αναρωτιέστε γιατί το λέμε αυτό και ίσως να νιώθετε και προσβεβλημένοι…
Ιδού λοιπόν μια ακόμη ωμή αλήθεια:
Ο πραγματικός λόγος για τον οποίο δεν δέχτηκαν επίθεση οι περισσότεροι άνθρωποι, είναι επειδή ο εκάστοτε κακοποιός απλά ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΚΙΝΗΤΡΟ.
Δεν ήταν αυτό που κάνατε ή τη στάση και η νοοτροπία σας που τον «ανάγκασαν να υποχωρήσει». Ήταν άλλοι παράγοντες. Συνήθως, ήταν παράγοντες για τους οποίους εσείς δεν είχατε κανέναν έλεγχο και καμία γνώση. Ήταν αυτοί οι παράγοντες που οδήγησαν τον εκάστοτε βίαιο άνθρωπο ή κακοποιό στην απόφαση να μην σας επιτεθεί εκείνη τη στιγμή.
Εκείνη τη δεδομένη στιγμή απλά ΔΕΝ ΑΞΙΖΕ ΤΟΝ ΚΟΠΟ.
Όσο και αν ΝΟΜΙΖΕΙ κανείς ότι είναι ικανός, πάντα υπάρχει και αυτός που είναι ΙΚΑΝΟΤΕΡΟΣ.
Τί είναι ασφάλεια στην πραγματικότητά μας;
Θα ήταν απίστευτα απογοητευτικό για τους ανθρώπους που βασίζονται στη πεποίθηση ή εμπιστοσύνη ότι ΜΟΝΟ η σκληρή στάση, νοοτροπία ή εικόνα που προβάλλουν (το LOOK), θα τους σώσει από τα δόντια ενός θηρευτή της κοινωνίας, αν συνειδητοποιούσαν πόσο συχνά ένας αδίστακτος βίαιος άνθρωπος τους κοιτάζει με αυτή την ήρεμη σιγουριά που παρακολουθεί ένα μεγάλο αιλουροειδές το θήραμά του, γνωρίζοντας ότι «τους έχει». Θα τρόμαζαν. Αυτό είναι ένα ΑΠΟΛΥΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ.
Εάν ένας αδίστακτος και αδυσώπητα βίαιος άνθρωπος «θηρευτής» επέλεγε να επιτεθεί, δεν θα υπήρχε τίποτα που θα μπορούσε να κάνει ένας απροετοίμαστος άνθρωπος για να τον σταματήσει.
Ωστόσο, αυτή η ψυχρή βεβαιότητα που κατέχει τέτοιο αρπακτικό, συνοδεύεται και από την βεβαιότητα του ΡΙΣΚΟΥ ότι θα υπάρξουν και ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ. Συνεπώς, παρόλο που άνετα και με ευκολία θα μπορούσε να κατατροπώσει ο θηρευτής τον εκάστοτε απροετοίμαστο, απλά ΔΕΝ ΑΞΙΖΕΙ ΤΟΝ ΚΟΠΟ να ασχοληθεί με κάποιον που «ίσως να είναι προετοιμασμένος» εξαιτίας των επιπτώσεων που πιθανά να αντιμετώπιζε.
Ένας άλλος σημαντικός παράγοντας είναι οι πιθανοί ΜΑΡΤΥΡΕΣ ή όσοι βρίσκονται κοντά που θα μπορούσαν να σας βοηθήσουν.
Είναι απίστευτος ο αριθμός των ανθρώπων που πιστεύουν ότι έχουν «εκφοβίσει» ποζάροντας απέναντι σε κάποιον βίαιο θηρευτή ώστε να ΜΗΝ τους επιτεθεί. Αν δεν ασχολήθηκε, είναι γιατί απλά ΔΕΝ ΑΞΙΖΕ ΤΟΝ ΚΟΠΟ.
Αυτό που δεν καταλαβαίνουν οι περισσότεροι άνθρωποι είναι ότι πρόκειται για τον συνδυασμό αυτών των δύο γεγονότων (κόπος και μάρτυρες) που δεν τους επιτέθηκε ο εκάστοτε θηρευτής και όχι το “look” και οι φαινομενικά σκληροί θεατρινισμοί ή οι πράξεις τους.
Αν βρίσκονταν μόνοι με τέτοιο βίαιο άτομο, οι κατάλληλες συνθήκες προς όφελός του θα ήταν αυτές που θα τον ωθούσαν να επιτεθεί. Και αυτές (τουλάχιστον από το μέρος του θηρευτή) είναι οι κοινωνικοοικονομικές συνθήκες, ο τρόπος ζωής του και οι παρέες του. Ενώ για το θύμα είναι κυρίως ο τρόπος ζωής του και η τοποθεσία του (το που μένει, κυκλοφορεί ή εργάζεται).
Για τον απλό νομοταγή και κυρίως ανυποψίαστο και απροετοίμαστο πολίτη που θέλει να ζει με σχετική ασφάλεια, υπάρχουν πράγματα που μπορεί να κάνει για να «ακυρώσει» μια επίθεση. Έχουν να κάνουν περισσότερο με συγκεκριμένες συνήθειες, συμπεριφορές και νοοτροπία. Για αυτά τα θέματα μπορείτε να ενημερωθείτε εκτενώς στα άρθρα περί Ψυχολογίας, Ληστείας και Βιασμού και επίσης για την Βία και την Εγκληματική Βία και τις δυσάρεστες αλήθειες που τις συνοδεύουν.